Andémmi da burdéll éulta la spiagia
e l’éra nòta e u s batévva e’ cor
ch’l’éra tott nir, tranne cagl’òndi biènchi.
La sabia la s faseva morbi i pii
e néun a caminémmi ad che rumòur
ch’l’éra una cantiléna
e che batévva lizìr
cumè una prumèssa ad sònn
o d’una morta dòulza.
da Antologia di poesie in dialetto romagnolo, Nino Pedretti, Pier Giorgio Pazzini Editore
La spiaggia di notte
Andavamo da bambini lungo la spiaggia
ed era notte e ci batteva il cuore,
che tutto era nero tranne quelle onde bianche.
La sabbia ci faceva morbidi i piedi
e noi camminavamo in quel rumore
che era una cantilena
e che batteva leggero
come una promessa di sonno
o d’una morte dolce.